Bilet Sorgulama

Gidiş Dönüş Tek Yön Açık Dönüş

Nereden

Nereye

Gidiş Tarihi

Dönüş Tarihi

Yolcu & Araç

Yetişkin

Çocuk

Araçlı

Online Feribot Bileti

Marmaris Rodos Feribot Bileti
Fethiye Rodos Feribot Bileti

Rodos Feribotu Seferleri, Saatleri ve Online Bilet. Hızlı, Güvenli, Rahat Yolculuk..Rodos, Kos,Sakız, Simi, Kalimnos, Leros, Patmos, Midilli, Samos,ve Meis adalarına, Marmaris, Bodrum, Fethiye, Turgutreis, Çeşme, Ayvalık, Küçükkuyu,Kaş Seferihisar ve Kuşadası çıkışlı feribot seferleri için online feribot bileti rezervasyonu.

Meis Adası

Kastelorizo Meis - parlak renklerden oluşan bir ada

Meis'te Gezilecek Yerler

Zamanında 15 bin kişinin yaşadığı adada günümüzde sadece 400 küsür kişi ikamet ediyor. Tabi yazın evlerine ziyarete gelen Rumlar ve Kaş'tan gelen turistler ile nüfus canlanıyor. Yerleşim yeri yürüyerek 1-2 saatte gezilecek kadar küçük. Kendinizi dar, rengarenk çiçeklerle dolu, bakımlı sokaklarına bırakıp kaybolmak en güzeli. Tabi ki kaybolmak mümkün değil, burası çok küçük bir yerleşim. Hiçbir yeri özellikle aramanız gerekmiyor, iki müzesi, şapeller, manastırlar zaten karşınıza çıkacak. Arada durup beğendiğiniz bir kafede ya da restoranda mola vermeyi ihmal etmeyin...

Adada çok az araba ve motor kullanılıyor. İsterseniz motor kiralayarak da gidilebilecek bütün yollarını dolaşabilirsiniz. Adada 2019 itibariyle 12 restoran, 4 kafe-bar, 1 pastane, 2 market ve 6 konaklama yeri bulunuyor.

Kastelorizo veya Meyisti (Megisti), Yunanistan'ın Ege Denizi'ndeki en uzak bölgesi olan Oniki Adalar takımadalarında küçük bir adadır .

Bu adaya gelen turistler, havanın saflığının, suyun şeffaflığının, doğanın cömert güzelliğinin, eşsiz evlerin ve anıtların ve adalıların iyi niyetinin tadını çıkararak koşuşturmayı unuturlar. Küçük bir adada ulaşımın olmaması bile bir lütuf olarak algılanır: yavaş yürüyüşler, yüzyıllar boyunca çeşitli kültürler tarafından yaratılan Kastelorizo'nun tarif edilemez lezzetini özümsemenizi sağlar.

2022'de Kastelorizo'da tatil, Yunanistan'ı keşfetmek için bir fırsat , sakin ve rahat, bu nedenle ülkenin popüler kalabalık tatil yerlerinin aksine .

İçindekiler [ gizle ]

1 Genel bilgi
2 İklim
3 Oraya nasıl gidilir
4 Taşıma
5 2022'de nerede kalınır ve dinlenmenin maliyeti?
6 Mutfak
7 Gezi
7.1 Mavi Mağara
7.2 Paleoastro
7.3 Şövalyenin kalesi
7.4 Agios Yorgos Manastırı
7.5 St. Konstantin ve St. Helena
7.6 Müzeler
7.7 Likyakos Mezarı
7.8 Rho Adası
7.9 Sudaki bayrak
8 Plajlar ve su aktiviteleri
9 Tatil
Genel bilgi
Kastelorizo Yunan ve Türk lezzetini birleştirir: Kaş'ın Türk limanına 7 km ve Yunan Rodos'a 110 km uzaklıktadır . İlginçtir ki, adanın İtalyancadaki adı "kırmızı kaya" anlamına gelir.

Yunanca "Megisti" adı "en büyük" anlamına gelir. Bunun gerçeğe aykırı olduğu görülüyor: adanın alanı sadece 9 km kare. Ancak Oniki Adalar takımadalarında en büyüklerinden biridir ve en yakın adalar onunla karşılaştırıldığında küçücük görünmektedir.

Haritadaki ada:

Yüzyıllar boyunca ada farklı ülkelere aitti: Türkiye, İtalya , Fransa . Bağımsızlık mücadelesi 1821'den beri sürdü ve daha fazlası değil. 1948'de ada Yunan oldu.

Anakara Yunanistan'dan uzak nüfus, çoğunlukla balıkçılıkla uğraşan ölçülü bir yaşam sürüyor. Turistlere göre adalılar dost canlısı ve misafirperver.

Kural olarak, parlak renkli balıkçı teknelerinin üzerinde iki bayrak dalgalanır: Yunan bayrağı ve adanın bayrağı - beyaz bir arka plan üzerinde çapa bulunan bir haç.

Bu ilginç: Kastelorizo'da, ada ile aynı adı taşıyan ve 500'den az kişinin yaşadığı, 1 polis, 2 doktor, 3 rahip, sahil güvenlik olmak üzere tek bir liman şehri var. Şehrin bir zamanlar 15.000 kişilik bir nüfusa sahip olduğunu hayal etmek zor.

Ülkenin hükümeti, ülkenin en uzak noktasındaki sakinlerin kendilerini terk edilmiş hissetmemeleri için adaya yapılan kârsız hava ve feribot uçuşlarını sübvanse ediyor.

Adaya yönelik dünya turizm patlaması, 1992 yılında İtalyan yönetmen G. Salvatores'in Kastelorizo'da çekilen ve pitoresk manzarayı aktarmayı başaran Oscar ödüllü "Akdeniz" ("Akdeniz") filminin yayınlanmasından sonra başladı. adanın doğası, kendine özgü enerjisi.

İklim
Kastellorizo 'nun iklimi, Akdeniz'in bu kısmı için tipiktir: yılın herhangi bir zamanında çok az yağış vardır. Güneşli günler nadiren bulutlu ve bulutlu günlere yol açar. En sıcak aylar, sıcaklıkların 40 dereceye kadar çıkabildiği Temmuz ve Ağustos'tur. Adada bir tatil için en uygun olanı: Bunaltıcı sıcağın olmadığı Mayıs, Haziran, Eylül ve Ekim.

Oraya nasıl gidilir
Bu küçük adanın kendi havaalanı olmasına rağmen, küçük uçakları kabul ediyor. Moskova'dan Rodos'a uçmanız gerekiyor . 3 saatten biraz fazla sürecek ve 6000 rubleye mal olacak. Rodos'tan Kastelorizo'ya olan mesafe 90 km, uçuş süresi 45 dakika, uçuş maliyeti 3400 ruble.

Kastelorizo'ya feribotla tekne turu yapabilirsiniz:

Atina Pire limanından : seyahat süresi - 23 saat 20 dakika, sezona bağlı olarak bilet fiyatı - 150 ila 340 Euro;
Rodos adasından : seyahat süresi - yaklaşık 4 saat, sezona bağlı olarak bilet fiyatı - 50 ila 120 avro;
Türkiye'nin Kaş limanından: seyahat süresi - yaklaşık 30 dakika, bilet fiyatı - 20 Euro.

Ulaşım
Adada sadece bir otobüs güzergahı var - havaalanına ve oradan limana. Bu nedenle, rengarenk evler ve parlak yeşillikler boyunca Arnavut kaldırımlı sokaklarda yürümek, uzun mesafeler olmadığı için rahatlamanın hoş bir bileşenidir. Daha hızlı hareket tutkunları bisiklet veya scooter kiralayabilir. Kastelorizo'yu denizden hayranlıkla seyredebilir, en yakın adaları ziyaret edebilir veya bir yat, tekne veya teknede balığa çıkabilirsiniz.

2022'de nerede kalınır ve dinlenmenin maliyeti?
Adada birçok şirin 2-4 yıldızlı otel, apart, mini otel var. Odanın maliyeti gecelik 2500 ruble'den başlıyor. Ortalama olarak, üç yıldızlı bir otelin konforlu bir çift kişilik odasında günlük konaklama 3.600 ruble.

İnternet üzerinden önceden bir otel seçip rezervasyon yapabilirsiniz. Ve adaya geldikten sonra özel sektörde çok fazla güçlük çekmeden konut bulabilirsiniz, o zaman konaklama çok daha ucuz olacaktır.

Mutfak
Adanın özelliği, kafelerin, restoranların, tavernaların masalarının, rahat bir ortamda Yunan, Türk ve İtalyan mutfaklarının lezzetli yemeklerini ucuza tadabileceğiniz iskelenin kıyısında yer almasıdır. Nohutlu turta ve köfteler, balık yemekleri, galeta unu ile doldurulmuş keçi eti popülerdir.

Turistler tarafından not edilen restoranlar:

Mikro Parisi - ızgara balık ve etten oluşan cömert porsiyonları ve balık çorbası ve stifado (tavşan yahnisi) spesiyaliteleri ile ünlüdür.
Sydney bir ev yemekleri ve kızarmış balık restoranıdır.
Tis Ypomonis'de tüm yemekler sadece ızgarada pişirilir: souvlaki (şiş kebap), biftek.
Platania, Mediterraneo filminden sonra çok popüler oldu, kendine özgü yemeği revithokeftedes (nohut köftesi).
Her zamanki doğu tatlıları - helva ve baklava - burada özel tariflere göre hazırlanır ve turistler tarafından en iyi hediye olarak götürülür.

Geniş bir yelpazede sunulan yerel şarabın tadına bakmadan adada bulunmanız mümkün değil. Güçlü içeceklerden kanser (üzüm votkası) ve uzo (anason votkası) tercih edilir.

Bazı ürünlerin fiyatları (euro olarak):

öğle yemeği - 10,
fast food - 2.5,
barda bira (0,5 l) - 3,
kahve - 2,
muz (1 kg) - 2,6,
elma (1 kg) - 2,7,
domates (1 kg) - 1,6,
kalamar, taze balık (1 kg) - 15,
yumurta (on) - 2.75,
sığır eti - 8.5,
ekmek - 1.

gezilecek yerler
Küçük ada, öncelikle vahşi plajları ve mağaralara ve mağaralara yapılan tekne gezileriyle ünlüdür. Meraklı turistler şövalye kalesini, akropolisi ve Ortodoks kiliselerini ziyaret etmelidir. İki katlı binaları, rengarenk balkonları, panjurları, çatıları, kahve ve deniz ürünleri kokusuyla daracık sokakları kayıtsız bırakmayacak.

mavi mağara
Mavi Mağara ya da Parasta adada mutlaka gitmeniz gereken en güzel yerlerden biri (yürüyüş yaklaşık 30 dakika sürüyor, ücreti 10 Euro). Bu deniz mağarası doğanın kendisi tarafından yaratılmıştır ve etkilemeyi başaramaz.

Küçük bir tekneyle mağaraya gizlice girildiğinde görülebilen deniz fokları burada yaşıyor. Sarkıtlar güneş ışınlarını yansıtarak özellikle sabah saatlerinde mağarayı mor ve turuncu ışıkla aydınlatıyor.

paleokastro
Adaya yerleşen Dorlar, burada bir akropol inşa ettiler - küçük bir müstahkem yerleşim. Bu yere Paleokastro denir ve adanın en eskisi olarak kabul edilir (birkaç bin yılı vardır). Şimdi harabeler ve hala işleyen birkaç Hıristiyan kilisesi var.

şövalye kalesi
St. John Nişanı'ndan Şövalyeler Şatosu, 14. yüzyılda adaya adını veren kırmızımsı bir tepe üzerine inşa edilmiştir (Kastello Rosso - kırmızı kaya). Kalenin yakınında Türk hamamları, daha doğrusu kalıntıları ve restore edilmiş bir değirmen var.

Agios Yorgos Manastırı
Tarihi manastır St. George veya Agios Yorgos bir tepede. Buna girmek için 401 adımı aşmanız gerekiyor. Tapınağın içinde keşiş odaları olan yer altı mezarları ve çeşmeli bir mağara vardır.

Aziz Kilisesi Konstantin ve St. Helena
Aziz Konstantin ve Helena adanın koruyucu azizleridir . Gotik tarzda yapılmış (1835 yılında inşa edilmiş) katedral, zengin iç dekorasyonu, mermer bir sunağı ve nadir ikonları ile görünüşte çok güzel. 21 Mayıs'ta, bu azizlerin onuruna adada her yıl renkli gürültülü şenlikler düzenlenmektedir.

Müzeler
Bu yerlerin zengin tarihi hakkında daha fazla bilgiyi doğu kıyısında eski bir caminin binasında bulunan tarihi müzede ve binlerce yıl öncesine ait ilginç sergilere sahip bir kalede bulunan arkeoloji müzesinde bulabilirsiniz.

Lyciakos'un Mezarı
MÖ 4. yy'a ait mezar, kalenin eteğindeki kayaya oyulmuştur.

Rho Adası
Kastelorizo'nun güneybatısında bulunan Rho adası, burada yaşayan Despina Akhladioti tarafından ünlenmiştir. Despina vatanseverliğinden dolayı saygıyla “Mistress Ro” veya “Ro Adasının Leydisi” olarak anılır: 1982 yılına kadar 40 yıl boyunca, her sabah, her hava koşulunda, işgal sırasında bile adanın üzerine Yunanistan bayrağını yükseltmiştir.

su üzerinde bayrak
Ocak 2022'de Epifani kutlamaları sırasında, adanın körfezinde bir metre derinlikte Yunanistan'ın sualtı bayrağı ortaya çıktı . Birkaç saat boyunca Kastelorizo sakinleri ve misafirleri bu olaya tanık oldu.

Plajlar ve su aktiviteleri
Adanın doğası neredeyse el değmemiş, bu yüzden burada en berrak mavi sularda yüzebileceğiniz birçok tenha küçük koy ve koy bulabilirsiniz. Veya komşu adaların plajlarını ziyaret edin, bir teknede küçük bir deniz gezisi yapın - bir su taksisi.

Ada balıkçılık, zıpkınla balık avı, dalış ve yelken için harika bir yerdir. Deniz yaşamı var - kaplumbağalar ve yunuslar.

Bayram

Adada sadece rengarenk bayramlar ve festivaller görmekle kalmaz, bunlara katılabilir, Yunan danslarını öğrenebilir, yöresel lezzetleri tadabilirsiniz. En renkli:

Yeni yıl. İlginç gelenekler ve gelenekler bu tatille ilişkilidir. O halde her misafirin bir taş getirmesi ve ağırlığınca taşın ağırlığından aşağı olmayan mal sahiplerine bir dilek ile eve atması gerekir. Ve 1 Ocak'ta Aziz Basil Günü aynı pastayla kutlanır - gümüş bir madalyonun gizlendiği "vasilopita".
Sevgililer Günü - 14 Şubat'tan çok önce, şehirler ve kasabalar parlak kalplerle süslenir ve tatilin kendisi gürültülü ve neşeyle kutlanır.
25 Mart - Bağımsızlık Günü - Osmanlı boyunduruğuna karşı ulusal kurtuluş mücadelesinin onuruna ana ulusal bayram.
Paskalya. Adanın sakinleri, hiçbir şeyin Kastelorizo'daki Yunan Paskalyası kutlamasıyla karşılaştırılamayacağına inanıyor.
21 Mayıs - Konstantin ve Helena adasının koruyucu azizlerinin simgesiyle alayı.
19 Temmuz, herkesin zevkle yaptığı, kıyafetlerinizle denize dalmanın adet olduğu peygamber İlyas'ın bayram arifesidir.
Haziran ayında ada, Türklerin de katıldığı yıllık Uluslararası Likya Kültür ve Sanat Festivali'ne ev sahipliği yapıyor. Halk oyunları, folklor müziği konserleri, ulusal yemeklerin tadımı, Kastelorizo'dan Türkiye'nin Kaş kentine nefes kesen bir gösteri - kano yarışları eşlik ediyor.

Adadaki düğünler çok sık değil, unutulmaz bir olaydır ve bir kutlamaya katılmak büyük bir başarıdır. Sonuçta, düğün ritüeli, çöpçatanlıktan düğüne kadar geleneksel senaryoya göre (eski zamanlarda Kastelorizo'da kurulmuş) gerçekleşir, burada her gün belirli bir olaya adanır. Düğünden bir hafta önce başlayan hazırlıklara adanın hemen hemen tüm sakinleri katılır. Etkinliğe panayırlar, tiyatro gösterileri, şarkılar, danslar ve tabii ki bol ikramlar eşlik ediyor.

Gece diskoları ve kulüplerin gürültülü eğlencelerinin olmamasına rağmen burada sıkılmak imkansız. Adanın büyüleyici bir atmosferi var. Bu nedenle, 2022'de Kastellorizo'da bir tatil, daha önce dünya turizm markalarını ziyaret etmiş deneyimli gezginler için bile bir keşif olacaktır.
Son olarak, ada hakkında biraz daha:
Gezilecek Yerler

- Limana yanaşırken soldaki tepenin üzerine kurulu şövalye kalesi 14. yy'da yapılmış. Aslında daha da eski zamanlardan kalma bir kalenin üzerine kurulmuş. Dik bir yürüyüş ile kaleye ulaşıyor. Kale duvarına monte edilmiş dik demir merdiven sizi zirveye çıkarıyor. Zirvede kalenin taş kalıntılarından başka birşey yok, ama manzara tabiki etkileyici...

- Adada iki likya kaya mezarı bulunuyor. Bu yüzden Avrupa'ya ait tek kaya mezarlarına sahip olma ünvanını taşıyor Meis. Limandan şövalye kalesine doğru kıyı boyunca yürüdüğünüzde kayalrın arasında farkedeceksiniz.

- Limanın sol tarafında fark edeceğiniz, 1753’de inşa edilen Osmanlı camisi 2007 yılında restore edilerek etnoğrafya müzesi haline getirilmiş. 20. yy’dan kalma ada hayatına ait eşyalar, eserler sergileniyor. Ayrıca adada bir arkeoloji müzesi de bulunuyor.

- St. George of the Mountain Manastırına ulaşmak için ada merkezinin arkasındaki tepede göreceğiniz taş merdivenleri tırmanmanız gerekiyor. 400 basamaklı merdiveni tamamlamak özellikle yaz sıcağında çok iyi bir kondisyon gerektiriyor. Tırmandıkça limanı, tüm evleri ve denizi kuş bakışı seyretme şansınız oluyor.

400 basamaklı taş merdiveni tamamladıktan sonra düzlük bir alanda ilerleyecek ve sonra adanın öbür tarafını görebileceğiniz bir noktaya ulaşacaksınız. Biraz daha ilerlediğinizde kale gibi kalın duvarlarla çevrili ve kilitli manastır karşınıza çıkacak. Ama zaten ona ulaşmak bir bahane. Buradan adanın büyüklüğünü, bakirliğini, boşluğunu rüzgarın eşliğinde seyredin. Manastır hayatının kısa tadına varın...

Tepeye çıkmak acele etmeden, fotoğraf çekerek 45 dakikayı buluyor. Yaz sıcağında tüm merdivenleri çıkmak çok zor olacaktır, bir yere kadar gidip geri de dönebilirsiniz. Ama yanınıza şapka, gözlük ve güneş kremi almayı unutmamalısınız. Bu arada tepeye taksi ile 15 euroya çıkmak da mümkün.

- Çanak şeklindeki limanın diğer ucuna kadar yürüdüğünüzde, tek başına duran beyaz kilise dikkatini çekecek. Heykeltraş Alexandros uzun yıllardır yaz aylarını burada geçiriyor. Kilise ibadete kapalı ama onun sayesinde başka bir anlam kazanmış. Alexandros hem kilisenin etrafındaki kaya parçalarını hem de kilisenin kayadan duvarlarını yontarak heykel haline getirmiş. İçeride ayrıca farklı heykel çalışmaları da bulunuyor. Kilise, hem sergi alanı hem de onun yaşam alanı, o yüzden sessiz ve saygılı bir şekilde hareket etmeli. Bu arada kilisenin önünden denize girmek de çok keyifli...

Denize Girilecek Yerler

Adada denize girebileceğiniz düz ayak bir kumsal bulunmuyor. Limandaki bazı kafelerin ve otellerin önündeki merdivenlerden denize girmek mümkün. Limanın iki ucunda deniz oldukça temiz ve berrak. Ama ortalarında denizin daha kirli ve bulanık olduğu görülüyor.

- Limanın sol ucundaki eski caminin hemen önünde, şezlongu şemsiyesi olan bir kafe, beach olarak kullanılıyor. Önündeki merdivenlerden havuza girer gibi denize girebiliyorsunuz. Limanın sağ ucundaki Megisti Otel'de denize girebileceğiniz bir nokta. Buradaki şemsiye şezlonglardan ücret ödeyerek yararlanabilirsiniz.

- Meis'in hemen önündeki küçük bir adacığın üzerine kurulu Saint George Plajı denize girilecek en temiz nokta. Buraya deniz taksi ile ulaşmanız gerekiyor (5 euro). Şezlong ve şemsiyeler 4 euro, yiyecek ve içecek menüleri geniş. Denize yine merdivenlerden inerek giriliyor. İşletmecilerinden biri adaya Kaş'tan gelin gitmiş bir Türk. Size adayla ilgili bir çok konuda yardımcı oluyor. Bu arada Mavi Mağara için deniz taksiye bindiğinizde, dönüşte Saint George Plajında inebilirsiniz, böylece bu plaja gitmek için tekrar 5 euro vermeniz gerekmez.

- Limanın bitişiğindeği küçük koyun adı Mandraki. Çok çekici görünmese de buradaki taşlık küçük sahilden de denize girenler oluyor.

Kaş'tan Meis'e Nasıl Gidilir

Mavi Mağara

Meis'te Gezilecek Yerler

Meis'te Nerede Yenilir

Meis'te Nerede Kalınır

Resmi olarak ismi Yunanca Megisti/ Μεγίστη olan (Türkçe: Meis, İtalyanca: Castelrosso) Kastelorizo, Akdeniz’de Yunanistan’a bağlı bir adadır.Türkiye’nin güney kıyılarından sadece 1300 m uzaklıkta olup, Rodos’un yaklaşık 110 km doğusunda, neredeyse Rodos ve Antalya’nın tam ortasında yer almaktadır.

Bu ada, tarihinde Castellorizo, Castelrosso, Meis dahil bir çok isim almıştır. Adanın şuan ki resmi adı olan Megisti(Μεγίστη), “ En büyük” anlamına gelir. On iki adaların en küçüğü ve toplam yüz ölçümü sadece 10 km2 olan adanın ismi, görünüşe bakılırsa ironik bir seçim olmuştur. Ancak etrafındaki adacıklar içinde en büyüğü olması diğer bir açıdan ismin gerçekliğini ifade eder.

İsmin kökeni

Adanın isim kökeniyle ilgili bir çok varsayım bulunmaktadır. “Kastello”nun İtalyanca “Kale” anlamına gelen “Castello” dan geldiğiyle ilgili geniş bir fikir birliği varken, ismin ikinci bölümünün kaynağı şu kelimeler olabilir;
“rosso” (İtalyanca: “kırmızı”), hem adanın kızıl renkli kayalarından ( grimsi bir renk olmasına rağmen), hem de kalenin kapısında bulunan Rodos Şövalyelerinin kollarındaki armadan esinlenilmiştir;
“rizon” (Yunanca: “kök salmak”), kalenin inşa edildiği “ dağ yamacını” nitelendirmektedir;
“horizon” (Fransızca). 14. Yüzyılda adayı fetheden Folques de Villaret’in başlarında bulunduğu şövalyelerin, adadan görünen manzaradan etkilenmeler ile bu ismi almış olabilir.

Bölgenin coğrafyası

Kastelorizo, Yunan adalarının en doğusunda ve Doğu Akdeniz’dedir. Anadolu kıyılarına (Likya) 3 km uzaklıktadır ve aşağı yukarı Rodos ve Antalya’nın tam ortasındadır. Ada 6 km uzunluğunda ve 3 km genişliğinde, 9.2 km lik bir alana sahiptir. Üçgen bir şekle sahip olup, güneybatıdan kuzeydoğuya konumlanmıştır. Adanın üç burnu öne çıkmaktadır; Agios Stefanos (kuzey), Nifti (doğu) ve West ( en güneybatısı). İlk ikisi arasında bir koy bulunmaktadır ve adadaki tek kasaba burada yer almaktadır. Anadoluya en yakın olan Agios Stefanos burnu bir Türk ilçesi olan Kaş’ın ( Yunanca: Andifli, antik Yunan şehri Antiphellos) 2250 m güneyindedir. Nifti burnu biraz daha uzak bir alanda yer almaktadır. Adanın yüksek ve engebeli kıyıları ve dağlık bir yapıda olması batıya geçişi zorlaştırmaktadır. Toprak kireç taşından oluşmakta ve zeytin, üzüm, fasulye yetiştirilmektedir. Adada içilebilir su kaynağı yoktur.

Adanın Tanımlanması

Aya Nikolas Kilisesi ve kasaba evleri,belirgin özellikleri olan ahşap balkonlar ve Doğu Ege tarzı pencereleri ile hayli yüksek yapılardır.Rıhtımın arkasındaki birçok ev yıkıntı (harabe) halindedir.Doğu tarafında,limanın başladığı yerde,Rodos'taki İtalyan Döneminin en önemli binalarının da mimarı olan italyan mimar Flarestano Di Fausto tarafından 1926 yılında yapılmış Belediye Binası (Delegasyon Binası) duruyor.Dana sonra da artık kullanımda olmayan ve yeni restore edilmiş bir camii vardır.Kasabanın iskelesi burada başlar ve limanın doğu kıyısı boyunca gider.Ana meydan Platea Ethelondon Kastelloruzou'nun bir bölümü yat iskelesi yakını boyunca uzanır.Biraz ilerde ise Aya Elias Kilisesi bulunur.Rıhtımın arka kısmındaki patika Rodos Şövalyeleri Kalesine çıkar.Kaleden kalanlar:köşeli bir kulenin parçası olan düz bir duvar;Doğu köşesindeki yuvarlak bir kulenin kalıntıları;ve denize doğru olan yerde en eski kaleye ait başka bir yuvarlak kule.Taşa kazınmış Dorik bir yazıt Klasik Çagdaki bir kalenin varlığına tanıklık ediyor.Kulenin içinde ise yere kazılarak yapılmış bir sarnıç var.Kale, kasabanın ve Kaş kasabası ile birlikte Anadolu kıyılarının güzel bir panaromasını gözler önüne seriyor.

Cami üzerine yerleştirilmiş küçük ama ilginç bir müze adanın tarihi hakkında bilgi veriyor.Hayli çeşitli olan koleksiyonu dalgıç elbiseleri,seramik parçaları,freskler,takılar,kap kacak ve madeni para içeriyor.Müzenin arkasında,basamaklar sizi Likya Mezarına götürüyor (Yunanistandaki tek Likya mezarı).Mezar dağa,kireçtaşına kazınmış Dorik tarzda bir cepheye sahip ve ''Acretorion''lu bir “kapı tablası var”. Mezar Anadoludaki örneklerine benziyor ancak daha sade.
Kasabanın doğu tarafındaki basamakları çıktığınızda Horafia Mahallesine ulaşırsınız.Burada Bizans tarzı yüksek kubbeli Aya (aziz) Yorgo kilisesi ve Aziz Konstantin ve Helena Katedrali ile çevrili bir meydan var.Katedralin içi ,Anadoluda Patara antik kentindeki Apollo Lykia tapınağından getirilmiş tek parça granit sütunlar tarafından bölünmüş üç sahandan oluşuyor.Sütunlar üzerinde sivri uçlu gotik kemerler var.Daha doğuda ticari liman bölgesi olan küçük, Mandraki mahallesi yer alıyor.
Kasabanın batısın da,Vigla Dağı (270m) ndan sonra adanın ikinci en yüksek tepesi üzerinde,Meryem Ana Manastırından dolayı Panaya da denilen Paleokastro(eski kale) bulunur.Kale Grek kökenli (aşağıdaki tarih bölümünü okuyun):dikdörtgen planlı ve 60x80 m ölçüsünde.İç kısmında geniş bir sarnıç ve köşeli kireçtaşı bloklarından yapılmıış antik bir kule var.Ayrıca kalenin temeline kazınmış,M.Ö 3. veya 4. yy a ait Dorik bir yazıt da var.Yazıtta Magiste (eski adı Kastellorizo) ve çevresindeki Rodos egemenliği tanınır. Doğu tarafında ise Propylea kalıntıları bulunuyor.
Bugüne kadar adanın en çekici yeri,halk tarafından Pfokiali denen güneydoğudaki Mavi Mağaradır.40-50 m uzunluğunda,25-30m genişliğinde ve 20-25 m yüksekliğinde olup İtalya,Capri Adasındaki ünlü Grotta Azzurra(Mavi Mağara)dan daha geniştir.
Deniz suyunun ilk katmanlarından geçerek ayrışan Güneş ışığı mağara içinde o ünlü mavi ışıkları ve sudaki bedenlerin gümüş renkli görünümlerini yansıtır.
Mağara sadece botla gezilebilir ve mağaranın girişi sadece deniz sakin olduğunda deniz seviyesinden hemen hemen 1m yüksek olduğunda açıktır. Burayı ziyaret etmek için en iyi saatler,güneşin henüz alçakta olduğu sabah erken saatleridir.

Türkiye ve Kastelorizo arasındakı takım adalar

Kayalıkların yanında birçok adacık vardır ve bunlar: Kalkan ( Yunanca Kalamaki) yakınında Volos ve Ochendra, Furmachia, Prassonisi, Rho, Tragonera, Marati, Strongili, Dhassia, Alimentaria, Kekova’dır. Bu adacıklar arasında en önemlisi 4.5 km2 lik bir alana sahip ve içinde bir Türk köyü olan Kaleköy’ü de ( Simena) barındıran Kekova adasıdır. Bütün bu adacıklar 1932 yılına kadar İtalya ve Türkiye arasında anlaşmazlığa sebep olmuştur. 1932’de İtalya ve Türkiye arasındaki sözleşmeye göre tüm adacıklar (Rho ve Strongili hariç) Türkiye’ye katılmıştır. ( Aşağıda Tarih bölümüne bakınız).

Tarih

Ada, tarihinin ilk dönemlerinde Dorlar tarafından kolonize edilmiş ve Megisti adını almıştır. Aya-Nikolon (eski kale) kalesinde bulunmuş olan yazıtlar adanın Helenistik Dönem boyunca, Rodos tarafından yönetilmiştir doğrular. Rodoslular adaya bir genel müfettiş gönderirmiş.
Bizans imparatorluğu döneminde, Kastelorizo-Megiste başkenti Rodos olan “ Adalar Eyaleti”’nin bir parçası idi. Bu eyalet temel olarak denizciliğe bağlıydı. Ortaçağlar boyunca Bizans ve Osmanlılar adayı ele geçirmek için mücadele ettiler.
1306’da Folques de Villaret liderliğindeki Kudüslü St. John şövalyeleri adanın kontrolünü ele geçirdiler. O dönemde Kıbrıs’tan Rodos’a gitmekteydiler. Üç yıl sonra Rodos’u fethedip Haçlı Devletinin merkezi yaptılar. Şövalyeler kaleyi restore edip sadık olmayan şövalyeler için hapishane olarak kullandılar. 1440’ ta ada Mısır sultanı Cemalettin tarafından işgal edilip kale yıkıldı. 10 yıl sonra ada Napoli kralı Aragonlu 5. Alfons tarafından fethedildi. Kale tekrar yapılıp adaya bir vali gönderildi. Napoli Krallığı, adayı 1512 yılına kadar elinde tuttu ve 1512’de ise ada Kanuni Süleyman tarafından fethedildi.
22 Eylül 1659’ da, Girit Savaşı sırasında ada Venedik tarafından alındı ve kale tekrar yıkıldı ancak Osmanlılar kısa bir süre sonra adayı geri aldılar.
1828-1833 yılları arasında Kastelorizo (Kızılkale) Yunan ayaklanmasına katıldı ancak Yunan Bağımsızlık Savaşının bitiminden sonra tekrar Osmanlı İmparatorluğu hakimiyetine geçti.
1912’de, Osmanlı ve İtalya arasında yapılan Libya Savaşı sırasında ada halkı Rodos’taki İtalyan işgal kuvvetleri komutanı General Ameglio’dan İtalya’ya bağlanmayı istediler. Bu teklif reddedilince 14 Mart 1913’te Osmanlı garnizonunu ele geçirip geçici bir hükümet ilan ettiler. Aynı yılın Ağustos ayına kadar Yunan hükümeti Samos adasından jandarma destekli bir müfettiş gönderdi. Bunlar 20 Ekim 1915’te ada halkı tarafından kovuldular. 28 Aralık 1915’ te “ Janne d’Ark” adlı kruvazörle gelen Fransız askeri birlikleri adaya çıktılar ve aynı anda adaya çıkmaya çalışan Yunan Evzones’in çıkışını engellediler. Türk sahil bataryaları Fransız işgaline, adayı top atışına tutarak cevap verdiler ve 1917’ de HMS Ben-my-Chree gemisini batırmayı başardılar. Sevr Antlaşması şartlarına göre ada İtalya’ya teslim edildi ve İtalyan donanması, adayı Fransız donanmasından 1 Mart 1921’de devraldı. Kastelorizo- İtalyanca Kızılkale- böylelikle Ege İtalyan adalarına katıldı.
1932’ de İtalya ve Türkiye arasındaki deniz sınırlarını belirleyen anlaşmayla –Rho ve Strongili adaları hariç- Kastelorizo çevresindeki küçük adaların hepsi Türkiye’ye teslim edildi.
1930 ‘lu yıllar boyunca Roma’dan Beyrut’a giden İtalyan ve Fransız uçaklarının durak yeri oldu.
İkinci dünya Savaşı sırasında 25 Şubat 1941’de İngiliz komandoları adayı işgal ettiler ancak bir süre sonra Rodos’tan gelen İtalyan birlikleri adayı geri aldı. İtalya müttefiklere teslim olduğunda ( 8 Eylül 1943) Eylül ayı içerisinde ada İngiliz komandolar tarafından kısa süreliğine tekrar işgal edildi fakat 1944’te Alman kuvvetleri adayı kontrolüne geçirdi. İngilizlerin ayrılması sırasında bir yakıt deposu alev aldı ve yangın bitişikteki dökme cephaneye sıçradı. Patlama, adadaki evlerin yarısının yıkılmasına neden oldu.
Kastelorizo, 1947 Paris Anlaşması şartlarına göre Yunanistan’a devredildi. Mayıs 1947’ de hala Britanya yönetimindeydi ancak 15 Eylül 1947’de fiili olarak Yunanistan yönetimine geçti. Ada, resmi olarak 7 Mart 1948’de On iki Adalarla birlikte Yunanistan Hükümetine bağlandı.
Ada, daha çok son yıllarda gözlerden uzak On iki Adalar’a giden turistler tarafından ve 1992’de En iyi Yabancı dilde Film Oskarı alan Gabriele Salvatores ( 1991) yapımı “ Akdeniz” adlı filmden dolayı ziyaret ediliyor.
Kastelorizo 29 Mart 2006 güneş tutulmasının tam olarak görüldüğü tek Avrupa Birliği toprağı idi.

Nüfus ve ekonomi

Nüfüs, ve ayrıca ekonomi, 19. Yüzyılın sonunda doruk noktasına ulaştı ve tahminen 15000’e ulaştı.
O süre zarfında Kastelorizo hala Makri (Bugün ki Fethiye) ve Beyrut arasındaki güzergah boyunca tek guvenli liman oldu.
Adadan çıkan yelkenli gemiler, Anadoludan kömür, kereste, pelit ağacı, çam gövdesi götürürken karşılığında Mısırdan gelen ürünlerin (pirinç, şeker, kahve ve iplik) ticaretini yapıyorlardı. Adada gelişmiş bir kömür ( nargile için kullanıldığından İskenderiyede çok rağbet görmekteydi) üretimi de vardı. Balıkçılık sektörü özellikle sünger açısından da çok önemli bir konuma sahipti
Yirminci yüzyılın başlangıcında, 1923 te Anadoludan Yunanlıların sınır dışı edilmesi ve Osmanlının etki alanının azalmasıyla ekonomide düşüşün hızlanması başlamıştır.
1920’li yılların sonunda adanın nüfusu 3000 e düştü diğer taraftan 8000 kişilik nüfusu ise yurtdışında ve özellikle Avustralya, Mısır, Yunanistan ve Amerika’da yaşamaktaydı.
O zamanlar kasabada 730 tane iskan edilmiş ev varken, bunların 675’i boş ve çoğu da harap haldeydi.
2001 nüfus sayımına göre nüfus 406’ ya düşmüş olup Türkiye’nin toprak talebine karşı durmak için bu nüfus ekonomik olarak desteklenmektedir.
Göçmenlerin çoğu “Kassiller” olarak bilinen Avustralyaya ve özellikle Sidney ve Perth şehirlerine gittiler.

Gelenek ve görenekleri

Kastelorizo, yerlilerin gelenekleriyle ün salmıştır. Güzel, zengin ve görkemli olarak en az üç farklı türde kadın elbiseleri mevcuttu. Bu parlak renkli kumaş ile yapılmış elbiseleri antik Venedik ve Bizans altınları ile yapılan gerdanlık, broş, kolye ve küpeler tamamlamaktaydı.
Kadınların bayram elbiseleri şunlardan oluşurdu:
Bir veya daha fazla ipeksi pelerin ( ipokamiso). En dışta olanının ön kısmı 6 büyük telkari desenli altın veya gümüş düğmeler ile kapatılırdı. Bu düğmeler ortasından bastırılmış yarım bir küre şeklindeydi. En altta olana ise haçlı küçük bir zincir asılırdı;
Katofori denilen kısa pantolonlar; Bunların alt kısmı altın iplikle süslenmiş, kaliteli kumaştan yapılmıştır;
Önden açılan parlak renkli ipek veya kadife ile yapılmış kollu ceket( zepuni);
Yine önü açılan altın iplikle bezenmiş başka bir uzun jüpon (kavadi);
Zosma denen gevşek bir kuşak gibi bedenin alt kısmına sarılan altın, gümüş iplikle süslü 3-4 şerit ipekle hazırlanan geniş şal;
Önü her zaman açık kalan, Kenarları ve arkası altın ve gümüş dantellerle dekore edilmiş yakası kürklü büyük kadife ceket (gunna);
Yünlü bir kep;
Mandili; Bu şal beyaz, kırmızı ve koyu mavi renkli kabartmalı çiçek baskılarla çevrilidir. Kullanılırken çapraz olarak katlanıp, başlığın üzerine bağlanır, en uzun köşe sırtından neredeyse yere kadar uzanır. Yan taraflar ise ön tarafta birikir yada omuzların üzerine dökülür;
Rengarenk yün veya ipekle yapılan çoraplar;
Uclu terlik gibi şekillendirilmiş ayakkabılar, kadife veya ipekten yapılmıştır. Altın ve gümüş ipliklerle süslü ve ayaktan daha küçüktür.
Diğer elbiselerde bunlara benzer ama daha az gösterişli ve kürksüzdür.
Kızların elbiseleri daha basitti. Ayrıca bekar ve nişanlı kızların; evli ve dul kadınların elbiselerinde farklılıklar vardı.

Eski adetler ve batıl inançlar

Aileler tarafından belirlenen nişan ve 15 gün süren düğün daha önceden belirlenmiş ve ilginç törenlerle yapılırdı. Bu törenlerin şiirsel ve sembolik anlamları vardır. Evlilik töreni Pazar günleri Aya Konstantinos katedralinde yapılır ve ana meydanda yapılan çağrı ile bütün şehir törene katılmaya davet edilir. Vaftiz ve cenaze törenleri de uzun süredir yerleşmiş törenler içerirdi. ( cenaze töreninde özel ağlayan kadınlar ile zeytinyağı ve şarap dolu tabakların tabuta vurularak kırılması gibi)
Yeni yılda, 31 Aralık günü çocuklar kurdele ve küçük bayraklarla süslenmiş kağıttan teknelerle iyi dilekli şarkılar söyleyip evleri, dükkanları ve kahvehaneleri ziyaret ederken halktan para ve çörek alırlar, büyükler birbirlerini ziyaret ederler.
Aya Basilio günü sabahı, ayinden dönüşte, erkekler evlerinin duvarına hızla bir nar atarlar. Bunun aileleri için mutluluk ve bereket dileği ile yaparlar. Etrafa ne kadar nar tanesi yayılırsa gelecek yıl o kadar bereket ve mutluluk getirecektir.
16 Şubat günü, Aya Elios şöleni boyunca erkekler defalarca denize atlarlar ve bütün gün ıslak elbiselerle dolaşırlar. Bu törene katılmak istemeyenler, bunu yapmaya zorlanırlardı.
Paskalya günü ise Diriliş ayini açık havada yapılır ve inananlar ellerinde kandille ayine katılırlar. Çanlar çalar çalmaz gençler konfetileri bırakır ve insanlar birbirine tören sözcükleri olan “ İsa dirildi” derler. Daha sonra herkes kiliseye girer ve rahibin elinden kutsal ateşi alıp evlerine ocak ateşini yakmaya giderler. Paskalya Pazarı, bütün şehir halkı ana meydanda toplanıp bütün gün orada kalır ve yer içer, şarkı söylerler. Bekar kızlar, evde kalmak zorundadırlar. Fakat evin girişinde durmasına izin verilir. Burada şarkı söyler ve salıncaklara binerlerdi.
1 Mayıs’ta şafak zamanı adanın bütün kızları gruplar halinde her biri bir testi taşıyarak kasaba dışına su almaya giderlerdi. Fakat yol boyunca sadece 1 sözcük kullanmalarına izin verilirdi. Bu suyun ( sessizlik suyu) aileye iyi şans getireceğine inanılır. Herkes o gün o suyla yıkanır ve evdeki her eşya ve evin duvarlarına bu su sıçratılırdı. Bir kız nişanlandığında cam bir sürahiyi bu suyla doldurur ve kayın validesinin evine götürür, kayın valide ise bunun karşılığında ona özel bir çörek ve birkaç bozuk para verirdi.
Bir çocuk ciddi bir şekilde hastalandığında büyücü kadın eve davet edilirdi. Kadın Paskalyadan önceki bir Pazar günü kilisede bir araya getirilmiş zeytin ağacı dalları ve köz dolu tütsü kabı ile çocuğun bedeninde haç işaretleri çizerek kutsal sözler söylerdi. Bu sözler şunlardır; “Mesih geldi, bastonunu yere uzattı, yılanı ve kötü komşuları evimizden kovdu.” Bu şeytan çıkarma ayininden sonra büyücü kadın tütsü kabını içi su dolu kovaya boşaltır daha sonrada yanmamış parçaları sayardı. Çıkan sayının hasta çocuğu büyüleyen kişilerin sayısı olduğu düşünülürdü. Eğer zeytin yaprakları yüksek sesle çatırdayarak yanarsa çocuğun büyülenmiş olduğu kesindir.